Mijn weg naar vrijheid

Mijn weg naar vrijheid 

 SukritiThapa*
9 februari 2021

Voor ons eerste blog introduceren we jullie graag aan Sukriti. Zij is survivor van seksuele kinderuitbuiting en op weg om change agent te worden. Sukriti is namelijk student aan onze School for Justice in Nepal, waar ze journalistiek studeert. Als ze is afgestudeerd wil Sukriti via haar beroep met iedereen het nieuws van de dag delen, maar ook vertellen over de wondere wereld van reizen en het maken van natuurtochten. Dit is namelijk een grote passie van haar. Wil je weten waarom? Lees dan hieronder haar verhaal en geniet mee met haar reis naar vrijheid. 

Ik ontdekte mijn liefde voor de natuur toen ik samen met mijn vrienden mijn eerste wandeltocht naar Sailung in Dolakha maakte. Sindsdien zijn tochten door de natuur en reizen onderdeel van mijn identiteit.Ik heb altijd al bewondering gehad voor avontuurlijke mensen die risico’s durven te nemen. Ik keek naar hen op en wilde ook zo zijn! Na mijn eerste wandeltocht dacht ik vaak na over in de natuur zijn mij hierbij kon helpen. Ik werd geïnspireerd om vooruit te blijven gaan, op zo veel meer manieren dan ik daarvoor kon bedenken. In de natuur zijn heeft me geholpen om paden te bewandelen die mij toelieten om mijn weg naar vrijheid te ontdekken. Het heeft het deel in mij losgemaakt dat altijd al wist dat ik gemaakt was om mijn tas te pakken en te gaan waar mijn hart me naartoe wilde brengen.”  

Na het behalen van haar middelbareschooldiploma besloot Sukriti om 18 maanden lang te reizen en de vele prachtige plaatsen in haar land te ontdekken voordat zij aan haar studie begon. Tijdens deze periode las ik op een dag over een vrouwelijke reisgids, die in haar eentje op avontuur ging ondanks alle mogelijke gevaren. Het artikel trok meteen mijn aandacht en gaf mij meer motivatie dan ooit tevoren om hetzelfde te doen. Ik nam contact op met Nepal Mountain Academy en solliciteerde voor reisgids. Het gesprek ging heel goed en ik mocht gelijk aan de slag: het begin van mijn leven midden in de natuur!” 

Tijdens mijn opleiding tot reisgids realiseerde ik me dat de meeste van mijn klasgenoten Sherpa’s waren. Een echte uitdaging voor mij! Het is namelijk een traditie voor Sherpa’s om actief te zijn in de trekking wereld en reisorganisaties te runnen. Het was dus een uitdaging voor mij om als buitenstaander geselecteerd te worden. Er waren bijvoorbeeld mensen in mijn groep die al bergen zoals de Mount Everest hadden beklommen, verre reizen hadden gemaakt en de meest bekende tochten in Nepal hadden gedaan. 

Er waren momenten waarop ik mij zwak voelde en nerveus werd van de gedachte dat ik het misschien niet zou halen. Maar ik liet mij niet tegenhouden! Ik dacht terug aan mijn motivatie, enthousiasme en liefde voor de natuur. Ik hield te veel van reizen om op te geven en was ervan overtuigd dat ik alles in mij had om reisgids te worden. Na dagen van proberen, vallen en weer opstaan, leerde ik eindelijk hoe ik moest klimmen zonder bang te zijn. Ik leerde hoe ik een touw moest vastgrijpen zonder bang te worden en hoe ik met insecten moest omgaan zonder in paniek te raken. Ik leerde een tent op te zetten en vuur te maken. Maar bovenal leerde ik een leider te zijn. Een leider die anderen door de vele routes kon leiden. 

“In mijn eentje reizen heeft mij zoveel geleerd. Als ik terugkijk naar het pad dat ik heb bewandeld, weet ik dat ik mijn reis heb gehaald. Het heeft me gemotiveerd om vooruit te blijven gaan en mijn weg naar vrijheid te bewandelen. Reizen werd het keerpunt voor mijn leven.” 

Na het afronden van de opleiding en het afleggen van het tentamen, behaalde ik mijn brevet. En man, wat was ik trots! Dat moment staat symbool voor het vinden en bewandelen van de weg die leidde naar mijn dromenom mijn leven te leven, te reizen en te leiden. 

Al snel kreeg ik de moed om ook op solo-trips te gaan. Ik motiveerde mezelf om te starten met kleine wandelingen en korte wandeltochten. Ook mocht ik een paar keer per week aan de slag als assistent-gids, zodat ik nog meer kon leren en vertrouwder kon raken met het gebied. Ik begon zelfs met het begeleiden van kleine groepen buitenlanders en reizigers wanneer zij tochten wilden maken. Mijn 18 maanden vrijheid vlogen voorbij! 

Reizen is een onmiskenbaar deel van mijn leven geworden, waardoor ik tijdens mijn studie journalistiek als hoofdvak koos. Op die manier kon ik schrijven over reizen en de betekenis ervan aan anderen vertellen. Het was een uitdaging om dagelijks mijn studie bij te houden en tegelijkertijd mijn passies voort te zetten. Wanneer het kan ga ik namelijk nog steeds op solo-trips en gids ik anderen naar plaatsen in de buurt van de vallei. Het geeft mij zo veel voldoening. Het laat me voelen dat ik leef en het geeft me motivatie om door te zetten. Het heeft me het vertrouwen gegeven dat ik de sterke, onafhankelijke vrouw kan worden die ik altijd heb willen zijn.  

In mijn eentje reizen heeft mij zoveel geleerd. Als ik terugkijk naar het pad dat ik heb bewandeld, weet ik dat ik mijn reis heb gehaald. Het heeft me gemotiveerd om vooruit te blijven gaan en mijn weg naar vrijheid te bewandelen. Reizen werd het keerpunt voor mijn leven. Ik zal het de rest van mijn leven blijven doen, waar moeder natuur me ook heen brengt. De natuur heeft op allerlei manieren gefascineerd en ik voel me nergens anders zo thuis als daar.”  

 


 

*Om de privacy van onze survivors te beschermen gebruiken we schuilnamen.  

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *