Manipulatieve ‘humanitaire’ taal als dekmantel
Uit deze gesprekken blijkt dat deelnemers elkaar adviseren om zich aan te sluiten bij hulporganisaties. Niet om te helpen, maar om dicht bij kinderen zonder familie te komen. Sommige daders doen alsof ze spreken over adoptie, liefde en zorg, maar gebruiken deze woorden om hun seksuele verlangens te rechtvaardigen en toegang te krijgen tot extreem kwetsbare, getraumatiseerde kinderen. Anderen spreken ronduit over het grote aantal kinderen zonder ouderlijk toezicht en beschouwen dat als een “kans”.
Bij dit specifieke gesprek waren meerdere deelnemers betrokken. We analyseren dergelijke gesprekken, maken screenshots, archiveren metadata en delen relevante informatie met samenwerkingspartners. Wij roepen NGO’s en andere relevante partijen op om strenge veiligheidsprotocollen te hanteren: screening van iedere medewerker en vrijwilliger en het vier-ogen principe te allen tijde toepassen.
Oproep tot actie
Dit gesprek staat niet op zichzelf. Het past binnen een bredere reeks interacties die wij hebben waargenomen op meerdere kanalen, waarbij daders expliciet speculeren over het misbruiken van kwetsbare kinderen in conflictgebieden. We zetten ons onvermijdelijk in om iedereen die zich zo uitlaat – laat staan handelt – op te sporen, te ontmaskeren en te stoppen.